-
1 pokwapić się
pokwapić się [pɔkfapiʨ̑ ɕɛ]vr perf\pokwapić się z pomocą zu Hilfe eilen\pokwapić się z wizytą einen Besuch abstatten -
2 pokwapić się
pokwapić się pf (-ię): nie pokwapić się (+ inf) fam. es nicht so eilig haben, keine Lust haben zu (+ inf)
См. также в других словарях:
pokwapić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pokwapić siępię się, pokwapić siępi się {{/stl 8}}{{stl 7}} wykazać w czymś gorliwość, ochotę; skwapliwie wziąć się do rzeczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokwapić się coś przynieść, załatwić. Nie pokwapił się zrobić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokwapić się — dk VIa, pokwapić siępię się, pokwapić siępisz się, pokwapić siękwap się, pokwapić siępił się «pośpieszyć, podążyć; wziąć się skwapliwie do czegoś» Pokwapić się z pomocą. Nie pokwapił się z wizytą … Słownik języka polskiego
